Obecnie do instalacji wody bieżącej i centralnego ogrzewania używa się miedzi, stali, a także tworzyw sztucznych. Warto rozważyć za i przeciw wyboru każdego z materiałów.
Najbardziej wytrzymałe są konstrukcje stalowe jednak obecnie coraz częściej do instalacji wodnych używa się tworzyw sztucznych. Materiał sprawia, że w rurach nie występuje korozja, ani kamień kotłowy. Ponadto rury wykonane z tworzyw sztucznych nie przenoszą drgań oraz tłumią szumy w instalacji. Poza tym są obojętnie chemicznie, a więc nie wchodzą w reakcję z wodą. Co ważniejsze nie wpływają na smak, barwę i zapach wody. Dużą zaletą rur z tworzyw sztucznych jest to, że są one lekkie, bardzo łatwo jest przetransportować i zainstalować. Jedynie większym kosztem mogą być zgrzewarki i zaciskarki potrzebne do połączenia odcinków instalacji. Największą wadą rur z tworzysz sztucznych jest przenikanie przez ścianki tlenu. Poza tym im większa temperatura w rurze, tym więcej tlenu dostaje się do środka. Na trwałość materiału nie ma to większego wpływu, ale tlen w wodzie źle wpływa na elementy i urządzenia metalowe znajdujące się w instalacji. W porównaniu do rur stalowych rury z tworzyw sztucznych muszą być lepiej zamocowane do ścian, ponieważ pod wpływem wysokiej temperatury mogą ulec odkształceniu. W porównaniu z rurami miedzianymi tworzywa sztuczne posiadają grube ścianki, a więc wymagają dużych bruzd nad tynkiem. Wadą materiałów sztucznych jest to, że gorzej, niż miedź i stal chronią przed rozwojem flory bakteryjnej, a szczególnie przed bakterią Legionella.
Rodzaje tworzyw sztucznych
Zdecydować się można na różne rodzaje tworzyw sztucznych. Różnią się między sobą elastycznością, odpornością na korozję i oczywiście ceną.
Rodzaje tworzyw sztucznych: PVC polichlorek winylu, PE polietylen (miękki i twardy), PE-X polietylen sieciowany, PP polipropylen, PB polibutylen, rury warstwowe.
PVC nadaje się tylko do instalacji zimnej wody ze względu na niski zakres temperatur (0-50 stopni). Przy większej temperaturze PVC nie jest odporne na rozciąganie i zginanie. O wiele lepszym wyborem jest CPVC, którego można użyć do ciepłej wody i do ogrzewania centralnego. Sprawdzi się także przy instalacji zimnej wody, ale koszty są większe, niż przy PVC. Z kolei wszystkie rury z poliestru są elastyczne, więc można je wyginać. Tak samo niska temperatura kruchości (-25 stopni), także można montować je nawet w instalacjach narażonych na zamarzanie. Z kolei polietylen sieciowany nadaje się do instalacji zimnej i ciepłej wody oraz ogrzewania. Przede wszystkim jest bardzo trwałym materiałem i nie jest narażony na korozję. Ponadto rury są elastyczne, lekkie, a więc bardzo łatwo się je układa i są odporne na urazy mechaniczne. Tworzywo polecane jest szczególnie przy rurach do wody pitnej ze względu na to, że jest nietoksyczny. Z kolei polipropylen jest narażony na promieniowanie ultrafioletowe, a więc rury muszą być zabezpieczone poprzez pomalowanie powłoki ochronnej. Najnowszym odkryciem jest PB polibutylen, który jest elastyczny, odporny na odkształcanie, na starzenie się materiału. Ponadto bardzo łatwo się montuje i transportuje.
Źródło: Metconcept – Cięcie wodą
